Diagram Ikigai, nazywany również Diagramem Venna Wyższego Celu może stanowić bardzo cenne narzędzie rozwoju osobistego. Przydatne w szczególności dla tych osób, które szukają pomysłu na siebie, mają wrażenie, że obecnie nie są na swoim miejscu lub marzą o tym, aby odkryć swoje życiowe powołanie, ale nie wiedzą jak się do tego zabrać.
Główną zaletą tego diagramu jest to, że z pewnej perspektywy w bardzo zgrabny sposób pokazuje całościowy obraz naszego życia, a sam termin Ikigai w j. japońskim oznacza "Powód, dla którego istnieję" lub mój "Powód istnienia". Jest to więc bardzo silny w swym przekazie sposób odzwierciedlenia naszego życia, który zmusza do refleksji, a jednocześnie bardzo pomaga uporządkować i uprościć tak wielką ilość elementów, które składają się na całe nasze życie.
Poświęcimy więc dziś Diagramowi Venna Wyższego Celu należne mu miejsce i m.in. wyjaśnimy: czym jest ten diagram, z jakich elementów się składa i jak należy z niego korzystać.
W dalszej części tego postu znajdziesz również gotowy do bezpłatnego pobrania szablon Testu Ikigai dostępny w formacie pliku pdf. Nie trzeba będzie nawet podawać adresu email.
Ale napiszemy również o prawdziwej japońskiej filozofii życia. Bo ten diagram nie powstał w Japonii!
Zanim wyjaśnimy jak powstał, kto był jego autorem i jaki jest związek (i różnica) pomiędzy tym diagramem, a japońskim sekretem długiego i szczęśliwego życia - opiszmy najpierw czym jest Diagram Venna, czym jest Diagram Venna Wyższego Celu (ang. purpose) i jak z niego korzystać.
Czym jest Diagram Venna Wyższego Celu?
Zacznijmy od podstaw i wyjaśnijmy czym jest pojęcie "Diagram Venna" i dlaczego to pojęcie różni się od pojęcia "Diagram Venna Wyższego Celu".
Pojęcie "Diagram Venna" powstało w 1880 roku dzięki artykułowi opublikowanemu przez matematyka Johna Venna pt. "On the Diagrammatic and Mechanical Representation of Propositions and Reasonings". Artykuł ten dotyczył zbiorów danych i różnych sposobów przedstawiania relacji za pomocą diagramów graficznych.
Diagramy Venna służą do nauczania elementarnej teorii mnogości oraz do ilustrowania prostych relacji między zbiorami w rachunku prawdopodobieństwa, logice, statystyce, językoznawstwie i informatyce. Diagram Venna wykorzystuje proste zamknięte krzywe narysowane na płaszczyźnie do reprezentowania zbiorów danych. Bardzo często te krzywe są okręgami lub elipsami. Taka graficzna reprezentacja pozwala szybko i w sposób łatwo zrozumiały pokazać podobieństwa i różnice dotyczące całych zbiorów danych.
Podobne idee zostały zaproponowane przed opublikowaniem propozycji Johna Venna, na przykład przez Christiana Weise w 1712 r. i Leonharda Eulera w 1768 r. Natomiast John Venn bardzo przyczynił się do spopularyzowania tego nowego w tamtym czasie sposobu prezentowania informacji i stąd powstało określenie Diagram Venna.
A zatem Diagram Venna, to rodzaj diagramu graficznego. Diagramy Venna służą do pokazania relacji pomiędzy zbiorami, w szczególności do pokazania tego jaka jest ich część wspólna.
Poniżej pokazujemy Diagram Venna składający się z trzech części. To obraz relacji pomiędzy trzema zbiorami - w tym przypadku pomiędzy trzema różnymi alfabetami (źródło: Wikipedia). Dzięki temu możemy bardzo szybko dowiedzieć się jakie są podobieństwa i różnice pomiędzy poszczególnymi parami oraz jaka jest część wspólna wszystkich trzech alfabetów. W tym przypadku jest to aż 11 liter.
Diagram Venna Wyższego Celu (ang. purpose) to Diagram Venna składający się z czterech części, który pokazuje jakie mogą być relacje pomiędzy czterema głównymi elementami życia człowieka oraz jakie cztery elementy muszą zachodzić równocześnie, aby osiągnąć możliwie pełne poczucie spełnienia w swoim życiu. Tam znajdziesz swoje ikigai.
Te cztery niezbędne elementy wyglądają następująco:
To, co kochasz robić.
To, czego potrzebuje świat.
To, za co mogą Ci zapłacić.
To, w czym jesteś dobry.
Tylko wtedy, kiedy w swoim życiu realizujesz to, co spełnia RÓWNOCZEŚNIE cztery powyższe kryteria - jesteś w miejscu określanym jako "Powód mojego istnienia" i możesz odczuwać pełną satysfakcję ze swojego życia. Dlatego też to miejsce umieszczone jest w centrum i to jedyne miejsce na tym diagramie, w którym przecinają się WSZYSTKIE cztery elementy. To ich część wspólna i obszar pełnej harmonii.
W zależności od tego, którego z elementów brakuje, satysfakcja z życia będzie niepełna i za każdym razem niepełna w inny sposób.
Jeżeli np. robisz to, co kochasz robić; to, w czym jesteś dobry; to, czego potrzebuje świat, ALE NIE TO, ZA CO AKTUALNIE ŚWIAT MOŻE CI ZAPŁACIĆ - uzyskasz poczucie spełnienia, ale bez posiadania dużych pieniędzy, a może nawet będziesz żyć bardzo skromnie w sensie materialnym (tu widać bardzo wyraźny wpływ świata zachodniego na oryginalną japońską filozofię szczęścia, co wyjaśnimy później).
Jeżeli robisz to, w czym jesteś dobry, to, czego potrzebuje świat; to, za co mogą Ci zapłacić, ALE NIE MA TEGO, CO KOCHASZ ROBIĆ - jesteś w miejscu "Wygoda, z poczuciem pustki". Czyż nie jest to piękne przedstawienie sytuacji wielu osób pracujących w korporacjach?!
Oprócz graficznego przedstawienia poziomu satysfakcji, zależnego od tego ile elementów diagramu przecina się ze sobą, Diagram Celu Życiowego pokazuje również części wspólne poszczególnych dwóch elementów i każda taka część wspólna nazwana jest w jednoznaczny sposób:
Pasja ma miejsce wtedy, kiedy robisz to, co kochasz i to, w czym jesteś dobry.
Misja ma miejsce wtedy, kiedy robisz to, co kochasz robić i to, czego potrzebuje świat.
Zawód (ang. profession), to obszar, w którym przecina się to, w czym jesteś dobry z tym, za co mogą Ci zapłacić.
Powołanie lub Fach (ang. vocation) zachodzi wtedy, kiedy robisz to, za co mogą Ci zapłacić i to, czego potrzebuje świat.
Korzyści płynące ze zrobienia swojego Diagramu
Sądzę, że teraz jest już jasne jak używać Diagramu Celu Życiowego, aby odkryć miejsce, które oznacza "powód istnienia". Mam również nadzieję, że gołym okiem widać korzyści płynące ze zrobienia swojego diagramu. Ostateczną korzyścią jest znalezienie dla siebie takiej aktywności w życiu, która będzie spełniała równocześnie cztery kryteria i w związku z tym zapewni nam poczucie spełnienia i pełnej satysfakcji w życiu. Zrobienie osobistego diagramu pozwala nam również jasno zobaczyć w jakim miejscu jesteśmy w swoim życiu w chwili obecnej. I jeżeli zależy nam na osiągnięciu większego zadowolenia - określeniu jakich elementów brakuje. I co w związku z tym możemy zrobić.
Oczywiście "powód, dla którego istnieję" może być inny dla każdej osoby. Jest to bardzo indywidualna rzecz.
Np. Test Gallupa, najlepszy test do identyfikacji swoich osobistych talentów, analizuje i rozróżnia 34 różne talenty danej osoby. Tylko dla pięciu dominujących talentów możliwych jest 278 256 kombinacji. A jeśli weźmiemy pod uwagę jeszcze ich kolejność (czyli uporządkowanie w hierarchii ważności), liczba ta wzrasta do ponad 33 milionów różnych kombinacji.
I to jest piękne i trudne równocześnie. Bo nie wystarczy skopiować czyjegoś szablonu. Może działać dla tej osoby, ale wcale nie musi być naszą prawdą. W rozwoju osobistym nie ma drogi na skróty. Swojej prawdy trzeba szukać w sobie i niejednokrotnie wymaga to cierpliwości. Lepiej jest jednak przez jakiś czas być ze swoim "nie wiem", niż z cudzym "tak ma być, inaczej być nie może".
Kto wymyślił Diagram Ikigai?
Autorem Diagramu Venna Wyższego Celu jest hiszpański pisarz i astrolog, Andres Zuzunaga, który stworzył go w 2011 roku. Po raz pierwszy ten Diagram Venna pojawił się publicznie w książce pt. "Qué Harías Si No Tuvieras Miedo " (pol. "Co byś zrobił, gdybyś się nie bał?") autorstwa Borji Vilaseca wydanej w 2012 roku. Oryginalna wersja diagramu stworzonego przez Andresa Zuzunagę wygląda w sposób następujący:
Ten diagram został później przetłumaczony na język angielski na setkach stron internetowych i ostatecznie został powiązany z japońską kontemplacją życia w przemówieniu TED, mimo że koncepcja ta jest o wiele wieków starsza i nie wiąże się z żadnym diagramem. W 2016 roku został również zacytowany w książce pt. "Ikigai" autorstwa Ediciones Urano.
Bardzo ważne dla całej historii jest to, że hiszpańskie słowo "propósito" umieszczone w centrum oryginalnego diagramu oznacza "zamiar" i zostało następnie przetłumaczone na j. angielski jako "purpose" (wyższy cel). Wrócimy do tego w dalszej części tego artykułu, która wyjaśnia jak to się stało, że oryginalny diagram Andresa Zuzunagi został powiązany z przepisem na szczęście i tajnikami długiego życia mieszkańców Okinawy.
Po przetłumaczeniu na język angielski, diagram zaczął być używany przez coachów, między innymi jako narzędzie do poszukiwania celu w swojej karierze zawodowej. A więc obszarem jego wykorzystania stała się głównie satysfakcjonująca praca zawodowa. Obecnie jest bardzo często używany w coachingu, aby pomóc ludziom odnaleźć równowagę w swoim życiu, nauczyć się żyć chwilą i cieszyć się z małych rzeczy oraz zacząć budować życie oparte o swoje talenty i upodobania, co prowadzi do zdecydowanie wyższej satysfakcji.
Szablon Testu do bezpłatnego pobrania - utwórz swój Diagram Venna
Jeśli spotkałeś się z tym diagramem po raz pierwszy i chciałbyś zrobić ćwiczenie poszukiwania swojego "powodu istnienia", przygotowaliśmy dla Ciebie bezpłatny szablon testu w formacie pdf. Znajdziesz tam diagram zarówno w j. polskim, jak i w j. angielskim. Korzystając z tych szablonów utwórz Diagram Venna Wyższego Celu. W ten sposób znajdziesz własne Ikigai. A jeżeli Cię to zainspiruje, a nawet przyniesie Ci nowe poczucie celu - być może zechcesz się nim podzielić z kimś innym.
Sekret Ikigai - co to jest? Dowiedz się czym naprawdę jest ta japońska filozofia szczęścia?
Cztery pytania zawarte na Diagramie Venna Wyższego Celu NIE są pytaniami, które zadają sobie mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni, kiedy kontemplują szczęście. Gdybyś pokazał ten diagram rodowitemu obywatelowi Nipponu, nie rozpoznałby tam zasady ikigai.
A zatem czym jest ikigai? 生 き 甲 斐 to japońskie słowo określające przyjemności i istotę życia. Składa się ono z dwóch części: "iki " – "żyć” i "gai" – "powód”. A więc w dosłownym tłumaczeniu ikigai oznacza "powód istnienia".
Prawdziwy powód życia to wielowymiarowa koncepcja, którą Japończycy kontemplują i z reguły zaczynają rozumieć w pełni, dopiero kiedy się starzeją. Na pewno nie jest to coś opisane jakimkolwiek schematem graficznym i coś, co się zgłębia przy użyciu diagramu. Jest to pojęcie, które zakłada umiejętność czerpania szczęścia z różnorodności życia, często z rzeczy najprostszych i często z rzeczy trudnych.
Co 生 き 甲 斐 oznacza dla Japończyków? Poszukiwanie własnego Ikigai
Kultura japońska ma wiele wieków bogatej tradycji. Aby możliwie dobrze wyjaśnić czym jest filozofia ikigai, która stanowi tajnik długiego i szczęśliwego życia, pokażemy najpierw czym ona NIE JEST. Ze zdziwieniem odkryjemy, że tak naprawdę nie jest żadnym z czterech głównych elementów Diagramu Venna Wyższego Celu. Np. nie znajdziemy tam żadnych odniesień do zawodu i powołania. Praca zawodowa też nie jest tam wymieniana. To zupełnie inna perspektywa.
Japoński "powód do istnienia" nie ma związku z zarabianiem pieniędzy.
Nie jest związana z dążeniem do sukcesu zawodowego czy wolności finansowej. Nie jest kojarzona z pracą zawodową, karierą i zarabianiem pieniędzy. Sukces i gromadzenie bogactwa mogą być produktem ubocznym twojej kontemplacji tej zasady, ale nie na tym się skupiasz.
Japońska filozofia Ikigai nie skupia się na tym, czego potrzebuje świat.
Nie chodzi w niej o to, czego potrzebuje od ciebie świat. Sedno tej koncepcji leży w sferze wspólnoty, rodziny, przyjaźni i ról, które w nich pełnisz. Kiedy podążasz za swoją zasadą, nie masz intencji ratowania świata. Chodzi bardziej o poczucie więzi i wspólnoty, o bezinteresowne pomaganie ludziom, którzy nadają sens twojemu życiu - twojej rodzinie, przyjaciołom, współpracownikom i społeczności.
W japońskiej zasadzie życia nie chodzi o to, w czym jesteś dobry.
Nie musisz być w czymś dobry, aby odnaleźć swój "powód do istnienia". Twoja kontemplacja może być bardzo prostym codziennym rytuałem lub praktyką nowego hobby. To bardziej nieustanny rozwój, niż osiągnięcie mistrzostwa w jakiejś dziedzinie. To kontemplowanie w skupieniu najprostszej czynności, takiej jak np. słynna ceremonia parzenia herbaty w filiżance. Ta codzienna kontemplacja stanowi siłę napędową życia. Zapisywanie swoich myśli w regularnie prowadzonym pamiętniku, pisanie wierszy do szuflady czy też malowanie obrazów, których nikt nie zobaczy dostarcza satysfakcji samej w sobie.
W japońskiej kontemplacji życia często nie chodzi o to, co kochasz - wręcz przeciwnie.
Praktykujesz swoją zasadę zarówno w czymś, co kochasz lub czym się pasjonujesz, jak i w tym co robić musisz. Kultura japońska polega bardziej na życiu zgodnie ze swoimi wartościami i znajdowaniu sensu w codziennym życiu, niezależnie od ograniczeń i przeszkód, jakie możesz napotkać na swojej drodze. To koncentracja na przyjemności działania i nieustannego doskonalenia swoich umiejętności.
Praca postrzegana w ten sposób przestaje być nieprzyjemnym obowiązkiem, staje się dobrem i wartością samą w sobie. Japońscy rzemieślnicy potrafią przez lata wykonywać te same, monotonne czynności bez utraty zaangażowania i bez oczekiwania spektakularnego efektu.
Z drugiej strony warto wspomnieć, że to może również prowadzić do wynaturzeń. Przykładem jest pracoholizm mieszkańców dużych miast. O ile w małej Okinawie czy niewielkich japońskich miasteczkach, zamiłowanie do pracy pozwala odnajdywać szczęście i spełnienie w codzienności takiej pracy, o tyle w wielkomiejskim świecie Tokio czy Jokohamy pracowitość może przyjmować nieludzkie, niekiedy bardzo niebezpieczne formy.
Wielu autorów uważa, że ta japońska recepta na życie pełne spokoju i satysfakcji jest podobna do chińskiego zen, duńskiego hygge, holenderskiego niksen, czy też szwedzkiego lagom. Ale ja nie do końca potrafię się z tym zgodzić. Moim zdaniem to duże uproszczenie.
Aby w pełni zrozumieć jej sedno należałoby pewnie dobrze poznać zasady i wielowiekową kulturę tego kraju. A najlepiej na jakiś czas w nim zamieszkać. Wielu expatów, którzy zostali oddelegowani z Europy lub Ameryki Północnej do pracy w Japonii twierdzi, że to doświadczenie zmieniło ich jako ludzi. Wydaje się również, że poznanie języka Kraju Kwitnącej Wiśni jest kluczem do pełnego zrozumienia tej kultury.
Ja tam nie pracowałem, ale postaram się na tyle na ile potrafię wyjaśnić sedno filozofii życia z Nipponu.
Świat zachodni zorientowany jest na jednostkę. To ona jest w centrum. Np. w centrum Rozwoju OSOBISTEGO. Świat wschodu, w szczególności kultura japońska, to w pierwszej kolejności wspólnota i to jak bardzo jednostka jest użyteczna dla danej wspólnoty. Pomaganie komuś w tej kulturze jest zaszczytem. To również duże przywiązanie do zasad (np. honoru) i życia w zgodzie z pewną ideą - np. ideą służby (patrz Samurajowie).
Japońska zasada Ikigai to kontemplowanie życia, również w najprostszych czynnościach, w zgodzie z przyjętymi wartościami i w sposób, który sprawia, że jesteśmy jak najbardziej użyteczni dla innych. To głębokie "żyj chwilą". Nawet wtedy, kiedy nalewamy herbatę, choć niekoniecznie to kochamy robić i niekoniecznie jesteśmy w tym mistrzami. Tu nie tyle chodzi o osiągnięcie mistrzostwa, ile o nieugięte zmierzanie do jego osiągnięcia. Ten wysiłek nieustannej pracy nad sobą jest ceniony, każdy człowiek kroczy swoją indywidualną ścieżką i kieruje się zasadą "podążaj za swoim ikigai".
Tematu pieniędzy nie ma tam w ogóle. To ewidentny wpływ świata zachodniego zorientowanego na sprawy materialne, na osiąganie celów i wyróżnianie się na tle innych. W świecie wschodnim bardziej niż cel liczy się droga do celu (patrz np. zen).
Jeśli chciałbyś się dowiedzieć jak swoją koncepcję opisują sami Japończycy, zapraszam do książki Kena Mogi, pt. "The little book of Ikigai." lub książki autorstwa Yukari Mitsuhashi pt. "IKIGAI – Giving Every Day Meaning And Joy".
Jest mało prawdopodobne, że oprócz tych dwóch książek (i artykułów naukowych) znajdziesz jakiekolwiek inne anglojęzyczne publikacje napisane przez japońskich autorów na temat tej zasady.
Ken Mogi podaje następujące filary japońskiej zasady życia.
Zaczynanie od rzeczy małych.
Uwalnianie siebie.
Harmonia i trwanie.
Drobne przyjemności.
Tu i teraz.
Pięknym językiem Ken Mogi określa je jako "ramy lub podstawy sprawiające, że rozkwita". Nie wymagają wyrzeczeń, mogą działać wspólnie lub osobno, ale żaden z nich nie jest mniej ważny od drugiego.
Jak Diagram Venna Wyższego Celu stał się przekłamaniem?
Ta błędna interpretacja pojawiła się w maju 2014 r. Wtedy blogger Marc Winn napisał inspirujący post zatytułowany „What is your Ikigai?”.
A sam został zainspirowany prezentacją Dana Buettnera na TedTalk pt. "How to live to be 100+", o czym otwarcie wspomina. W swoim poście na blogu Marc użył przetłumaczonej wersji schematu Zuzunagi, w którym słowo "zamiar" zamienił na termin japoński.
Jego post okazał się wielkim sukcesem internetowym i rozprzestrzenił się jak wirus. Jego wersję obejrzały dziesiątki milionów ludzi na całym świecie, a setki, jeśli nie tysiące, skopiowały ją i powieliły.
W kolejnym wpisie na swoim blogu Marc Winn napisał:
W 2014 roku napisałem na swoim blogu kolejny post. W tym poście połączyłem dwie koncepcje, aby stworzyć coś nowego. Zasadniczo połączyłem diagram Venna dotyczący „celu” z koncepcją Dana Buettnera, odnoszącą się do życia powyżej 100 lat. W sumie mój wysiłek polegał na tym, że zmieniłem jedno słowo na diagramie i udostępniłem światu „nowego” mema.
Z jednej strony błędna wizualna nadinterpretacja pełnej głębi myśli wpłynęła bardzo pozytywnie na tysiące ludzi. Obejrzały ją miliony, powieliły setki blogerów i life coachów. Stała się również inspiracją do powstania książek i filmów dokumentalnych.
Z drugiej strony jednak prawdziwy "powód istnienia" oznacza o wiele więcej niż pogoń za sukcesem i nie odnosi się w ogóle do tematu pieniędzy, które stanowią jeden z czterech głównych elementów diagramu. Japońska kontemplacja życia polega na tym, że suma małych codziennych radości, drobne przyjemności, uważność skutkują bardziej satysfakcjonującym życiem jako całością.
Czy Diagram Venna Wyższego Celu nie mógłby jednak zostać zaakceptowany jako japońskie Ikigai?
Nicholas Kemp, autor książki pt. "The IKIGAI KAN - Feel the life worth living" pisze na swojej stronie internetowej w sposób następujący:
Problem z interpretacją Diagramu Venna Wyższego Celu polega na tym, że stwarza on iluzję, że "powód do istnienia" jest wzniosłym i spektakularnym celem do osiągnięcia. Pod wieloma względami jest tego przeciwieństwem – obejmuje radość z małych rzeczy, bycie tu i teraz, refleksję nad szczęśliwymi wspomnieniami z przeszłości i poczucie, że można zbudować szczęśliwe i aktywne życie. Nie chodzi o sukces zawodowy czy przedsiębiorczość.
Piękno japońskiego Igikai polega też na tym, że w swoim życiu możesz mieć więcej niż jedno. Zmienia się ono wraz z Twoim rozwojem, a co najważniejsze, uważa się, że zasadniczo jest to NIEUSTANNY PROCES kultywowania własnego wewnętrznego potencjału. Odkrywasz własne Ikigai w swoim wnętrzu, po zastanowieniu się nad sobą, więc tak naprawdę zawsze je masz - musisz tylko dać sobie czas i przestrzeń, aby je znaleźć.
Niestety nawet najpopularniejsza w tym temacie książka pt. "IGIKAI – The Japanese Secret to a Long and Happy Life", której autorami są dwaj nie-japońscy pisarze, Hector Garcia i Francesco Miralles, popełnia błąd i prezentuje Diagram Venna autorstwa blogera Marca Winna.
We wstępie do tej książki można przeczytać następujące słowa:
Według Japończyków każdy człowiek ma swoje ikigai, które stanowi siłę napędową do życia. Niektórzy już je odnaleźli i są go świadomi, inni zaś noszą je w swoim wnętrzu, nadal go poszukując. To właśnie "podążaj za swoim ikigai" stanowi jeden z sekretów długiego, młodzieńczego i szczęśliwego życia mieszkańców japońskiej Okinawy, wyspy zamieszkanej przez najbardziej długowiecznych ludzi świata.
I w tym miejscu trzeba podkreślić, że chociaż ta książka jest fascynującą i wartościową lekturą, to jest bardziej studium przypadku długowieczności osób mieszkających na wyspie Okinawa, niż dogłębną analizą filozofii życia.
To głównie analiza szczęśliwego życia mieszkańców tej wyspy, która między innymi pokazuje jak ważne dla długowieczności są dobre relacje międzyludzkie, bycie aktywnym fizycznie czy też odpowiednia dieta.
Ale ta książka propaguje również dwa główne przekłamania: pierwsze to stwierdzenie, że słowo 生 き 甲 斐 jest słowem pochodzącym z Okinawy i drugie dotyczące tego, że praca nad swoim powodem istnienia jest sekretną japońską receptą na długowieczność.
Z tej książki pochodzi również popularne 10 zasad. Ale te zasady nie mają bezpośredniego związku z oryginalną japońską koncepcją życia. To wnioski, które zostały wysnute przez autorów książki na podstawie obserwacji codziennego funkcjonowania japońskich stulatków zamieszkających tę wyspę, a wśród tych zasad wymieniana jest np. aktywność fizyczna, przebywanie na świeżym powietrzu, czy dieta.
To bardzo praktyczne wskazówki jak zapewnić zdrowie ciału, umysłowi i duchowi, ale równocześnie bardzo spłycają to, czym jest ikigai.
10 zasad Ikigai. Jak cieszyć się życiem i mieć radosną emeryturę
Nie spiesz się.
Jedz dobrze.
Jedz mniej.
Ruszaj się.
Nie spiesz się na emeryturę.
Znajdź czas dla przyjaciół.
Wychodź z domu.
Żyj tu i teraz.
Uśmiechaj się więcej.
Znajdź swoje Ikigai.
Konkluzja - czy Diagram Venna Wyższego Celu może zaszkodzić?
Wyobraźmy sobie, że Diagramowi Venna Wyższego Celu nadajemy zupełnie inną nazwę, np. diagram celu życiowego. Wciąż będzie spełniał swoją rolę i wciąż będzie pomocny każdemu, kto chce osiągnąć większą równowagę pomiędzy czterema wymienionymi w nim obszarami życia człowieka. Skorzystanie z niego wciąż może pomóc każdej osobie w zadaniu sobie ważnych pytań, uruchomieniu autorefleksji i rozpoczęciu poszukiwań, które doprowadzą do lepszego, bardziej satysfakcjonującego życia. To analiza swoich najważniejszych "zbiorów danych".
Szkoda jaka jest wyrządzana przez nazywanie go Diagramem Ikigai jest wyrządzana nie tyle osobie, która z niego korzysta, ile samej filozofii życia i uproszczeniu, które przedstawia diagram jako tajemnicę długowieczności Japończyków. W tym sensie również osoba korzystająca z Diagramu Venna Wyższego Celu jest wprowadzana w błąd jeśli chodzi o prawdziwe rozumienie tej głębokiej i wielowymiarowej koncepcji.
Rozróżnienie tych dwóch aspektów i skorzystanie z diagramu ze świadomością tych różnic wciąż może przynieść korzyści osobie wykonującej swój diagram i prowadzić ją w kierunku bardziej spełnionego życia. Może również skutkować odkryciem wielkiej pasji, nowego zawodu i stworzeniem wielkich planów. Ale najlepiej jest podejść do tego bez oczekiwania spektakularnego efektu. Życie większości z nas nie składa się z pięknych bajkowych historii. I najważniejsza odpowiedź na pytanie "jak żyć pełnią życia?", kryje się w podniesieniu poziomu uważności i zdolności cieszenia się z małych rzeczy.
O ile łatwo jest znaleźć filmy, w których przedstawiciele młodej generacji kraju kwitnącej wiśni próbują zdobyć popularność (ale nie oddają prawdy o ich wielowiekowej kulturze), o tyle trudno odnaleźć dobre video, które wyjaśniałoby japoński koncept w sposób uczciwy i nie skażony marketingiem lub wpływem świata zachodniego.
To przypomina mi przysłowie:
Shallow waters are noisy. Deep waters are silent.
Jakość i głębia powstają w ciszy. To, co głośne, często jest powierzchowne i szybko przemija.
Ale udało mi się znaleźć film, który moim skromnym zdaniem świetnie uchwycił samo sedno. Znajdziesz tam również inne japońskie mądrości życiowe, takie jak prostotę i niedoskonałość Wabi Sabi, Mottainai, Gaman oraz Mono No Aware.
Serdecznie zapraszam do obejrzenia tego filmu!
Zobacz także:
Samotność w tłumie - Coaching dla samotnych
Odporność psychiczna. Ile potrafisz znieść?
Droga do celu, czy cel - co jest ważniejsze?
Niedzielna Depresja - jak odzyskać radość życia?
Eskapizm - duchowość może być ucieczką od rzeczywistości?
Ahimsa - nie przyczyniaj się do cierpienia
Projekcja swojego osobistego cienia - TED Video
Comments