
Metoda Walta Disneya to innowacyjne podejście do generowania pomysłów i patrzenia na problemy z różnych perspektyw. Dzięki niej można tworzyć kreatywne i jednocześnie realistyczne rozwiązania, co sprawia, że jest szeroko stosowana w biznesie, coachingu i rozwoju osobistym. Dlaczego warto ją poznać? Sposób opracowany przez Disneya pozwala na unikalne podejście do rozwiązywania problemów, wykorzystując trzy perspektywy: marzyciela, realistę i krytyka.
Na czym polega metoda Walta Disneya?
Metoda Walta Disneya to kreatywna technika opracowana przez legendarnego twórcę kreskówek, jednego z największych twórców przemysłu rozrywkowego w historii. To on stworzył Myszkę Miki i Kaczora Donalda. To również on wymyślił Psa Pluto. Wraz z bratem Olivierem w roku 1923 założyli The Walt Disney Company, która wciąż pozostaje drugą co do wielkości korporacją medialną świata.
Jego podejście opiera się na założeniu, że aby stworzyć kompleksowe rozwiązanie, warto patrzeć na problem z trzech różnych perspektyw: marzyciela, realisty i krytyka. W ten sposób można nie tylko generować nowe pomysły, ale także oceniać ich wykonalność i analizować ewentualne ryzyko.
Dzięki takiemu podejściu możliwe jest stworzenie strategii, która łączy kreatywność z realizmem, eliminując jednocześnie potencjalne słabości danego pomysłu. Technika Walta Disneya sprawdza się doskonale zarówno w biznesie, jak i w życiu osobistym. Jest to bowiem metoda pomagająca zrównoważyć fantazję z pragmatyzmem.
Historia powstania metody Disneya
Wiele wskazuje na to, że firma, którą założył twórca Myszki Miki zawdzięcza swój sukces wymyślonej przez niego strategii kreatywności. Disney stosował ją w bardzo konsekwentny sposób zarówno w odniesieniu do siebie, jak i do swoich zespołów. Jeden z jego współpracowników wspomina to tak:
There were actually three different Walts. the dreamer, the realist and the spoiler. You never knew which one was coming to the meeting.
Podobno w swojej rezydencji Walt Disney miał trzy różne pomieszczenia, które służyły mu do oceny pomysłów, ryzyk i ograniczeń. W każdym z nich, inaczej umeblowanym i urządzonym, należało spojrzeć na rozważaną kwestię z jednego, konkretnego punktu widzenia.
W roku 1940 wykreowano w firmie pojęcie "imagineering", które miało być odzwierciedleniem tej filozofii łączącej w sobie wyobraźnię i pragmatyzm (od angielskich słów: "imagin" oraz "engineer"). Na bazie tej koncepcji z czasem powstała cała dywizja Research and Development zajmująca się badaniami oraz innowacyjnością stosującą realistyczne podejście do projektów.
Niezwykle ciekawe jest to, że świat poznał tę technikę długo po śmierci Disneya, która miał miejsce w roku 1966.
Sprawił to Robert Dilts, uznany coach, trener i współtwórca wielu modeli NLP, dostrzegając ogromny potencjał zastosowania tej metody w programowaniu neurolingwistycznym. W latach 80. i 90. XX wieku zinterpretował i rozpowszechnił koncepcję Disneya, poszerzając ją o jedną dodatkową perspektywę o nazwie "Outsider" (lub inaczej "Spactator").
To perspektywa, którą należy przyjąć w pierwszym wstępnym kroku, aby dobrze zdefiniować zewnętrzny kontekst całego procesu twórczego. W ten sposób metoda Walta Disneya wyszła poza jego firmę i zaczęła być wykorzystywana w obszarach zarządzania, coachingu oraz szeroko pojętym rozwoju osobistym i zawodowym.
Jak działa technika Disneya? Role marzyciela, realisty i krytyka. Spojrzenie z trzech różnych perspektyw.
Metoda Walta Disneya polega na przechodzeniu przez trzy różne role: marzyciela, realisty i krytyka. Każda z tych perspektyw umożliwia spojrzenie na problem z innego punktu widzenia, co pomaga w wypracowaniu wszechstronnego rozwiązania. Proces ten można przeprowadzać indywidualnie lub grupowo, np. w trakcie burzy mózgów, aby uwzględnić różne aspekty problemu.
Krok 1: Rola Marzyciela.
Marzyciel to osoba, która skupia się na przyszłości. Fantazjuje i wymyśla możliwie najśmielsze rozwiązania, nie zważając na żadne ograniczenia. Jego zadaniem jest wygenerowanie jak największej liczby kreatywnych pomysłów. W tej roli nie ma złych idei, a każdy, nawet najbardziej ryzykowny koncept, jest mile widziany.
Oto przykłady pytań, które padają na tym etapie:
Czego pragnę?
Jakie mam marzenie?
Jaki jest główny cel?
Jakie korzyści chcę uzyskać?
O czym myślę, ale boję się to wypowiedzieć?
Jakie to ma znaczenie dla mnie i innych?
Krok 2: Rola Realisty.
Realista to osoba, która analizuje pomysły marzyciela pod kątem wykonalności. Patrzy na temat z perspektywy teraźniejszości. Charakteryzuje go chłodna kalkulacja i trzeźwy umysł. Stara się wymyślić co konkretnie można zrobić, aby urzeczywistnić daną ideę. Tutaj zaczynają pojawiać się plany działania i sposoby realizacji. W tej roli zadaje się pytania dotyczące szczegółów, nie odrzucając pomysłów, lecz próbując umiejscowić je w rzeczywistości.
Przykłady pytań zadawanych w tym kroku są następujące:
Jak zamierzam zrealizować ten pomysł?
Od czego zacznę?
Kiedy rozpocznę?
Jakie podejmę działania?
Co po kolei należy zrobić?
Jakie zasoby będą potrzebne do urzeczywistnienia idei?
Jaki nakład pracy będzie niezbędny?
Krok 3: Rola Krytyka.
Krytyk analizuje pomysł z perspektywy zagrożeń i słabych stron. Analizuje problem z perspektywy przeszłości i przyszłości. To rola malkontenta, który ma prawo do snucia najczarniejszych wizji. Zadaniem krytyka jest wychwycenie niezauważonych dotąd wad samej koncepcji oraz analiza ewentualnych trudności, które mogą się pojawić na etapie realizacji. Ostatecznym celem jest dokonanie oceny, czy wybrany pomysł jest wart dalszej pracy.
W tej fazie stosuje się następujące pytania:
Jakie są słabe punkty?
Co przeczyliśmy w poprzednich krokach?
Czego brakuje w planie?
Dlaczego nie da się zrealizować takiego projektu?
Jakie problemy mogą wystąpić?
Jakie są niebezpieczeństwa?
Co może pójść źle?
Krok 4: Podsumowanie i Powtórzenie lub Decyzja.
Po wysłuchaniu argumentów trzech stron następuje podsumowanie, synteza i sprawdzenie gotowości do podjęcia ostatecznej decyzji. Jeżeli takiej gotowości nie ma - następuje powtórzenie kroków 1-3. Posiadając nowe informacje zdobyte w poprzedniej iteracji, każda z ról ponownie dzieli się swoją perspektywą zachowując sposób myślenia właściwy dla danej roli. Iteracje powtarzane są do skutku, czyli do momentu podjęcia ostatecznej decyzji o porzuceniu pomysłu lub jego realizacji w określonym kształcie.
Podsumowując, w całym procesie każda z ról pełni odmienną funkcję :
Marzyciel – generuje śmiałe pomysły bez ograniczeń, stawia na innowacyjność i przekraczanie granic. Przede wszystkim odpowiada na pytanie "Co?".
Realista – dąży do zaplanowania konkretnego wdrożenia pomysłu, analizując zasoby i kroki niezbędne do realizacji. W głównej mierze odpowiada na pytanie "Jak?".
Krytyk – ocenia słabe strony i analizuje potencjalne zagrożenia, aby zapewnić pomysłowi trwałość i skuteczność. Skupia się na "Ale .." oraz 'Co jeśli?".
Dzięki konsekwentnemu przechodzeniu przez te trzy etapy można stworzyć rozwiązanie, które jest jednocześnie innowacyjne, realistyczne i odporne na niebezpieczeństwa.

Praktyczne zastosowania techniki Disneya
Metoda Walta Disneya jest wyjątkowo wszechstronna, ponieważ pozwala spojrzeć na problem z różnych perspektyw. Może być stosowana do oceny realności projektów i przedsięwzięć zarówno biznesowych jak i prywatnych. Dzięki niej można uniknąć niebezpiecznych ograniczeń jednej roli – np. podejścia zbyt krytycznego lub myślenia zbyt idealistycznego. W ten sposób proces decyzyjny staje się bardziej kompletny i przemyślany.
W biznesie metoda ta może być stosowana do tworzenia skutecznych strategii działania, ponieważ łączy kreatywność z trzeźwym realizmem. W życiu osobistym natomiast pozwala podejmować świadome decyzje, które biorą pod uwagę różne aspekty problemu.
Zastosowania w biznesie
W świecie biznesu podejście Disneya jest stosowane przede wszystkim do tworzenia nowych produktów, usług i technologii, jak również do kompleksowej analizy trwających już projektów. Iteracyjne przechodzenie przez trzy kroki, które dodatkowo uwzględnia czwartą perspektywę Outsidera, pozwala na uzyskanie kompleksowej i szczegółowej oceny. Dzięki temu można udzielić opartej na danych odpowiedzi na jedno z kluczowych biznesowych pytań: czy porównanie "efforts vs. benefits" daje pozytywny bilans. Innymi słowy, czy gra jest warta świeczki?
Wykorzystanie w rozwoju osobistym
W obszarze rozwoju osobistego metoda Walta Disneya pomaga w podejmowaniu ważnych decyzji, takich jak zmiana kariery czy realizacja osobistych projektów. Dzięki trzem rolom można stworzyć plan działania, który łączy marzenia z rzeczywistością.
Jak strategia Disneya jest stosowana w coachingu
Strategia Walta Disneya jest chętnie stosowana w coachingu, ponieważ pomaga klientom generować pomysły i podejmować decyzje w sposób zrównoważony. Coach może przeprowadzić klienta przez trzy role, co pozwala na kompleksowe omówienie planowanego działania.
Dzięki przejściu przez fazy marzyciela, realisty oraz krytyka, coach pomaga klientowi z jednej strony puścić wodze fantazji i dostrzec nowe możliwości, a z drugiej uwzględnić potencjalne ryzyka i zwrócić uwagę nie tylko na korzyści. To sprawia, że jest to skuteczna metoda często wykorzystywana w procesie coachingowym.
Jakie są wady i zalety techniki Walta Disneya?
Zalety:
Wszechstronność – jest łatwa do zastosowania w różnych dziedzinach.
Zrównoważony proces decyzyjny – uwzględnia różne wymiary problemu, co sprawia, że decyzje są przemyślane.
Maksymalizacja kreatywności – umożliwia generowanie nowych pomysłów bez ograniczeń.
Wady:
Czasochłonność – przejście przez wszystkie etapy może zająć sporo czasu.
Wymaga umiejętności adaptacji do różnych ról – niektóre osoby mogą mieć trudności z przełączaniem się między marzycielem, realistą a krytykiem.
Metoda Disneya sprawdzi się najlepiej wtedy, gdy potrzebne są kreatywne rozwiązania dla skomplikowanych problemów. Jest szczególnie użyteczna podczas burzy mózgów, w rozwoju nowych produktów oraz w analizie ryzyka i planowaniu działań w biznesie. Może być także stosowana w życiu codziennym, pomagając w podejmowaniu osobistych decyzji.
Podobieństwo do kapeluszy de Bono i NLP
Metoda Walta Disneya jest podobna do Sześciu Kapeluszy Myślowych Edwarda de Bono. Tam również, poprzez symboliczne nałożenie kapelusza w odpowiednim kolorze pojedynczy uczestnik procesu (lub różne osoby) patrzą na badaną kwestię pod określonym kątem, m.in. jako Czerwony Kapelusz opary na emocjach lub Biały Kapelusz oparty na faktach.
Strategia Disneya ma również powiązania z programowaniem neurolingwistycznym (ang. NLP - Neuro Linguistic Programming). Częścią wspólną jest wchodzenie w określone role, które najłatwiej odbywa się poprzez tzw. "kotwiczenie", czyli wywołanie odpowiedniego stanu emocjonalnego.
NLP zakłada, że możliwe są modyfikacje własnych odczuć, jak również wpływanie na zachowanie innych ludzi. W wielkim uproszczeniu w tym modelu "programuje się” myśli i wynikające z nich zachowania oraz uczy kontroli nad własnymi odczuciami i emocjami. A technika "kotwiczenia” jest jednym z głównych elementów NLP.
Wcielając się w rolę Marzyciela powinniśmy wywołać u siebie entuzjazm i pasję, a ubierając buty Krytyka wzbudzić pesymizm. W tym celu należy przypomnieć sobie sytuacje, w których dokładnie tak się czuliśmy. A naszym głównym zadaniem przy wchodzeniu w daną rolę jest zapomnienie o osobistym nastawieniu do omawianej kwestii.
Podsumowanie: Kreatywność wg The Walt Disney Company
Metoda W. Disneya to technika kreatywnego podejścia do problemów, która obejmuje trzy odmienne perspektywy. Dzięki niemu możliwe jest stworzenie nowatorskich i jednocześnie realistycznych rozwiązań, uwzględniających zarówno potencjalne korzyści, jak i zagrożenia.
Metoda Walta Disneya wykorzystuje trzy perspektywy: marzyciel – realista – krytyk.
Każda rola pozwala spojrzeć na pomysł z innej strony, co prowadzi do przemyślanych decyzji.
Technika jest popularna w coachingu i środowisku biznesowym, gdzie pomaga tworzyć jak najwięcej kreatywnych rozwiązań.
Jej zalety to wszechstronność, uniwersalność, pobudzanie kreatywności i zrównoważony proces decyzyjny.
Wady obejmują czasochłonność oraz potrzebę przystosowania się do różnych ról.
To potężne narzędzie, które umożliwia tworzenie innowacyjnych pomysłów i podejmowanie przemyślanych decyzji, dzięki którym można realizować marzenia i unikać zbytniego oderwania od rzeczywistości.
Przeczytaj również o innych rozwiązaniach
Realizacja celów zawodowych wg. Modelu GROW
Do czego służy Okno Johari?
Koło Życia - ćwiczenie i test pdf
Czy znasz swoje Ikigai?
留言